کد مطلب:122474 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:405
حضرت امام حسن مجتبی از نظر حلم
در كتاب مناقب ابن شهر آشوب از مبرد و غیره روایت شده است، ان شامیا رآه راكبا فجعل یلعنه و الحسن (ع) لا یرد فلما فرغ اقبل الحسن (ع)، علیه و ضحك و قال ایها الشیخ اظنك غریبا و لعلك شبهت فلو استعبناك اعتبناك و لو سالتنا اعطیناك و لو استرشدتنا ارشدناك و لو استحملتنا حملناك و ان كنت جایعا اشبعناك و ان كنت عریانا كسوناك و ان كنت محتاجا اغنیناك و ان كنت طریدا آویناك و ان كان لك حاجة قضیناها لك فلو حركت رحلك الینا و كنت ضیفنا الی وقت ارتحالك كان اعود الیك لان لنا موضعا رحبا و جاها عریضا و مالا كبیرا فلما سمع الرجل كلامه بكی ثم قال اشهد انك خلیفة الله فی ارضه، الله
[ صفحه 239]
اعلم حیث یجعل رسالته و كنت انت و ابوك ابغض خلق الله الی و الآن انت احب خلق الله الی و حول رحله الیه و كان ضیفه الی ان ارتحل و صار معتقدا لمحبیهم.
این شهر آشوب از مبرد و غیره روایت نموده مردی از اهل شام امام حسن مجتبی (ع) را در حالیكه آن بزرگوار سواره می گذشت ملاقات كرد و بدون مقدمه شروع كرد به ناسزا گفتن به آنحضرت ولی امام علیه السلام هیچ عكس العملی نشان نداد تا آنكه آن مرد از دشنام دادن فارغ شد آنگاه حضرت بجانب او اقبال نموده و با تبسم بر او سلام كرد و فرمود ای شیخ گمان میكنم غریب می باشی و شاید برای تو شبهه ای رخ داده پس اگر از ما استرضا جوئی از تو راضی و خوشنود می شویم و اگر چیزی سئوال كنی عطا می كنیم و اگر از ما طلب ارشاد و هدایت كنی تو را ارشاد می كنیم و اگر بار برداری بطلبی به تو عطا می كنیم و اگر گرسنه باشی تو را سیر می كنیم و اگر برهنه باشی تو را می پوشانیم و اگر محتاج باشی بی نیازت می كنیم و اگر رانده شده ای تو را پناه می دهیم و اگر حاجتی داری حاجتت را بر می آوریم واگر بار خود را بخانه ما فرود بیاوری و مهمان ما باشی تا وقت رفتن برای تو بهتر خواهد بود زیرا ما خانه گشاده داریم و جاه و مال فراوان است چون مرد شامی این سخنان را از آن حضرت شنید گریست و گفت شهادت میدهم كه توئی خلیفة الله در روی زمین و خدا بهتر میداند كه رسالت و خلافت خود را كجا قرار دهد من پیش از آنكه تو را ملاقات كنم تو و پدرت دشمن ترین خلق خدا بودید نزد من و الحال محبوب ترین خلق خدائید نزد من پس بار خود را بخانه آن حضرت فرود آورد و تا در مدینه بود مهمان آن بزرگوار بود و از محبان و معتقدان خاندان جلیل نبوت و اهل بیت رسالت گردید. آری حضرت امام حسن مجتبی علیه آلاف التحیه و الثناء مظهر حلم خداست (و الحلم الحسنیه) شهرت جهانی دارد شیعیان و محبان آن حضرت بایست حلم و اخلاق جمیله و حسنه را از آن
[ صفحه 240]
بزرگوار كه مجلای حلم پروردگار است سرمشق بگیرند این خاندان میزان و الگوی جمیع صفات حسنه و خصال جمیله اند.
تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر
بل ز صد لشكر ظفر انگیزتر
مرد شامی گشت مجذوب حسن (ع)
باعثش گردید آن حلم حسن
من ندیدم در جهان جستجو
هیچ خصلت بهتر از خلق نكو
آن حسن خلقش حسن خلقش حسن
مظهر حلم خدای ذوالمنن
جان ربانی ثناگوی حسن (ع)
جان بقربان حسن خوی حسن
سایه او بر سر ما مستدام
جان فدای عترت خیر الانام
دشمن بحلم امام حسن علیه السلام مقر و معترف است.
در كتب معتبره آمده چون جنازه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام را بسمت بقیع حركت دادند مروان با آن دشمنی و كینه كه نسبت بخاندان نبوت داشت آمد بمشایعت جنازه آنحضرت و سریر امام حسن علیه السلام را بر دوش كشید امام حسین علیه السلام فرمود كه تو جنازه امام حسن (ع) را حمل میكنی و حال آنكه در زندگیش دل او را پر از خون نمودی مروان گفت من این كار را با آن كسی انجام دادم و به او ستم كردم كه (یوازی حلمه الجبال) حلم و بردباری و شكیبائی او با كوهها معادل بود، واقعا (الفضل ما شهدت به الاعداء).
[ صفحه 241]
[ صفحه 239]
اعلم حیث یجعل رسالته و كنت انت و ابوك ابغض خلق الله الی و الآن انت احب خلق الله الی و حول رحله الیه و كان ضیفه الی ان ارتحل و صار معتقدا لمحبیهم.
این شهر آشوب از مبرد و غیره روایت نموده مردی از اهل شام امام حسن مجتبی (ع) را در حالیكه آن بزرگوار سواره می گذشت ملاقات كرد و بدون مقدمه شروع كرد به ناسزا گفتن به آنحضرت ولی امام علیه السلام هیچ عكس العملی نشان نداد تا آنكه آن مرد از دشنام دادن فارغ شد آنگاه حضرت بجانب او اقبال نموده و با تبسم بر او سلام كرد و فرمود ای شیخ گمان میكنم غریب می باشی و شاید برای تو شبهه ای رخ داده پس اگر از ما استرضا جوئی از تو راضی و خوشنود می شویم و اگر چیزی سئوال كنی عطا می كنیم و اگر از ما طلب ارشاد و هدایت كنی تو را ارشاد می كنیم و اگر بار برداری بطلبی به تو عطا می كنیم و اگر گرسنه باشی تو را سیر می كنیم و اگر برهنه باشی تو را می پوشانیم و اگر محتاج باشی بی نیازت می كنیم و اگر رانده شده ای تو را پناه می دهیم و اگر حاجتی داری حاجتت را بر می آوریم واگر بار خود را بخانه ما فرود بیاوری و مهمان ما باشی تا وقت رفتن برای تو بهتر خواهد بود زیرا ما خانه گشاده داریم و جاه و مال فراوان است چون مرد شامی این سخنان را از آن حضرت شنید گریست و گفت شهادت میدهم كه توئی خلیفة الله در روی زمین و خدا بهتر میداند كه رسالت و خلافت خود را كجا قرار دهد من پیش از آنكه تو را ملاقات كنم تو و پدرت دشمن ترین خلق خدا بودید نزد من و الحال محبوب ترین خلق خدائید نزد من پس بار خود را بخانه آن حضرت فرود آورد و تا در مدینه بود مهمان آن بزرگوار بود و از محبان و معتقدان خاندان جلیل نبوت و اهل بیت رسالت گردید. آری حضرت امام حسن مجتبی علیه آلاف التحیه و الثناء مظهر حلم خداست (و الحلم الحسنیه) شهرت جهانی دارد شیعیان و محبان آن حضرت بایست حلم و اخلاق جمیله و حسنه را از آن
[ صفحه 240]
بزرگوار كه مجلای حلم پروردگار است سرمشق بگیرند این خاندان میزان و الگوی جمیع صفات حسنه و خصال جمیله اند.
تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر
بل ز صد لشكر ظفر انگیزتر
مرد شامی گشت مجذوب حسن (ع)
باعثش گردید آن حلم حسن
من ندیدم در جهان جستجو
هیچ خصلت بهتر از خلق نكو
آن حسن خلقش حسن خلقش حسن
مظهر حلم خدای ذوالمنن
جان ربانی ثناگوی حسن (ع)
جان بقربان حسن خوی حسن
سایه او بر سر ما مستدام
جان فدای عترت خیر الانام
دشمن بحلم امام حسن علیه السلام مقر و معترف است.
در كتب معتبره آمده چون جنازه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام را بسمت بقیع حركت دادند مروان با آن دشمنی و كینه كه نسبت بخاندان نبوت داشت آمد بمشایعت جنازه آنحضرت و سریر امام حسن علیه السلام را بر دوش كشید امام حسین علیه السلام فرمود كه تو جنازه امام حسن (ع) را حمل میكنی و حال آنكه در زندگیش دل او را پر از خون نمودی مروان گفت من این كار را با آن كسی انجام دادم و به او ستم كردم كه (یوازی حلمه الجبال) حلم و بردباری و شكیبائی او با كوهها معادل بود، واقعا (الفضل ما شهدت به الاعداء).
[ صفحه 241]